sevgilim olmayan sevgili

ayazda kaldım titriyorum

bakma duruyorum sağlam

değil işin aslı;

o değil..

kediler bile bir yerlere kaçışmış,

şehir bile 

çoktan terketmiş 

kendini..

piç gibi duruyor haritanın ortasında!

sende durduğum gibi duruyor

neden?

neden bu 18.yy tiratlarından bozma kelimeler?

çünkü

her kapıyı aynı anahtar açıyor şehirde

çünkü

bana sen varsın

çünkü ben sana dönüyorum yüzümü hergün biraz daha

çünkü sen

aslında beni hiç kandırmıyorsun

çünkü şehrin gidecek başka yeri yok!

çünkü

köşeyi döndükten sonrası deniz değil

...

çünkü zamanın ellerine benzedi ellerin,

üzerimde hükmü var!

çünkü ayaz var üşüyorum
bir tek sen ısıtabiliyorsun beni...

ay karanlık

Maviye

Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...

İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...

...

bırak
akı-
versin
içinden
bütün sessizliğin
sonra mı
sonra güleceğiz
sevgilim..

seni uğurlarım

--- seni uğurlamanın şiirini yazacağım ---

kabul

neresinden bakarsan bak,
eni konu bir geç kalmışlık var
aramızda..

aralasak da kendimizi bir parça
fayda etmez..
biz iyisi mi tarifeli uçağın hava şartlarından dolayı kalkamayacağını
şimdiden kabul edelim..

kendime mektup-2

düğüm düğüm bir sessizliğin içinde koşturup duran düşünceler, 
kışa kaç adım kaldı ki? hiç, 
uzansak tutacağız,  ellerimiz buz kesti çoktan..
özledik,
çocukluğumuzdan arttırılmış umutlar
kırılmış ışığın koynunda ve
bir yandan oynadığımız tüm oyunların büyükler için versiyonları saçılmış etrafımıza..
herkes biliyor,
herkes görüyor,
herkes anlıyor;
paspasların altına bırakılsın bütün anahtarlar!

bu nemenen bir yalnızlık gelip de duruveren karşımda,
öylesine,
usulca dokunuyor rüzgardan nasibini almış saçlarıma...
yakındır;
ömrümüzün en yakıcı ayazının kapısında
en iyi bildiğimiz uğraşılara döneceğiz yavaş yavaş..
sen sana,
ben de sana..

kendime mektup-

Özleyebilirim kuvvetle muhtemel

Gözlerimi

Kediliğimi ve ellerimi

..

kendine mektuplar yaz dedi bir arkadaşım.. hatırlarsın böylece tekrar.. doğru dedi.. bundan sonrası kendime mektuplar...

bana bir kere hadi desen hiçbir şey almadan gelirim, sadece yanında durmak için bile gelirim..