harfleri büyüttüm anlatabilmek için.. KOCAMAN KOCAMAN YAZDIM, BAĞIR ÇAĞIR SUSARKEN;
dünyamı küçülttüm her hareket ettiğimde en azından bir kez rastlayabilmek için sana..
küçük prensin gezegeninde de yaşamıyordum ya gene de minicik bir birim oluşturmuştum işte..
Hah, hiç de gocunmamıştım.
Amma velakin hiç biri yetmedi, hiç biri anlatamadı; neyin ne..kimin kim..bu düşüncelerin ne denli derin olduğunu..
adım da duygusal patlamalıya çıktı.. aman yaaaa, öyleyim evet ne oldu? Balataların mı yandı içten patlamalarımla;
desene bana bi yani şimdi ne oldu? Her gerçeği tokat gibi vurmaya bayılırdın sen, basiretin mi bağlandı,
değmez mi artık konuşmaya? Çirkin mi geldi kelimeler, yok yumuşacık sesim; tavrımı seveyim…
Ben buydum ki zaten… Neden bakıyorsun ilk kez görmüş gibi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder