kaybetmedin çokluğunu

dengelemedi içerimde ki hisler kendilerini
dönüşmedi aşk nefrete ya da
anlayış öfkeye..
aynı kaldı her şey, bazı şeylerin değişmesini
zaten sevmem ben,
arnavut kaldırımlarını severim ama
arada ayakkabının topuğu girse de aralarına,
ve ateş böceklerini de severim
görmesem de...
sen de öyle işte
kaybetmedin çokluğunu...
aynısın--
kapıyı çalsan
en fazla "geciktin" derim..

(Teşekkürler, Alice Harikalar Diyarında)

Hiç yorum yok: