can cana cam cama mektup

sevgili arkadaşım, sevgili sevgilim; sevgili herbirşeyden biraz herşeyim;
mevsimden yana serzenişlerim var ve fakat hala biraz yüzünü gösteriyor bize o son bahar.. ne kadar da ılık bir gündü bu gün misal..
yapraklarından arınmış ağaçlar vardı ve fakat güneş;
karşısında serilebilene sıcaklığını hiç tereddütsüz sunuyordu bir yandan..
ne çok kahkaha, ne çok içten kopan kahkaha yaydım,
etrafta olan bitenin bütün çuvaldızlarına rağmen inanabildim bugüne..
sanki hangi kapıyı çalsam açılacak,
sanki şirazemizi kaydıran her bir ayrıntıyı tekellül ediyor an... ve tekkerrürden ibaret değil yaşanan...
ve bugün her şey süt liman...
ki
kışı hangimiz sevdik ki? eni konu kaç kişiyiz zaten anlayan?

Hiç yorum yok: