hava daha kararmadan yanan
sokak lambaları..
benim
kelamımdır size;

"üzerimde inceden
bir tül dokunuşunda zühur eden 
sesin,
aydınlatıyor sokakları..
sesinin kırıldığı yerde dökülüyor saçlarım
 gecenin üzerinden..

biliyor musun?
en korkak düşü aşık olmaktı insanların...
sevgilim..
sevgilim...
sevgilim..

korksam da nafile!
senin adın mayıs çıkartmasının son günlerinde
gelip önüme düşüverdi..