akrilik - plastik

gökgürültülüsağnakyağışankarasında, tam bir anakara yalnızlığı taşıyorum..parmak uçlarımda taşikardi!
durduğum ve baktığım yerden karadelikler görüyorum beynimin içerisinde.. yutuldukça yutulan düşüncelerimle, kaçtığım, perdeleğim, teğellediğim her bir şeyle..
ne kadar da akrilik!
doğada en geç kaybolan maddelerden plastik,
sentezlene sentezlene
sendeleye sendeleye
bakışlarımı oluşturuyor.
hala yağmur yağıyor,
şarkı bite- (ıssır beni)
nurun içe-(dışla beni)
yazıyor.