zıpla

kırbaçlayarak yürür görüntüler aramızdan
kekeleyen sesleri ayıklamaktan muzdarip
porselenden yapılmış tenin, bedenin
garip bir türlü ezberleyemediğim gereksiz bir şiir dizesi gibidir, olabildiğince çekici...
gülümse-sene sen
çarpık
dudağının kenarından..
teğel ata ata bana
ilerlesene
ne bileyim
yanımda.
ya da zıpla zıpla zıpla