yazmayacağım
küfür
bile
başlarım
ben böyle işe
kalbim-in
kağnısı
kancık
sözlerinle
yavaşlıyor
(
tükürür gibi
ellerim
ellerine senin
ben dokunmam sana
ellerim
)
en
sevdiğim
arnavut
kaldırımı
içi
dışına
çıkana
kadar uğramış
sanki
tecavüze
(
şehrin
o artık
pis
bölgesine
hiç
düşünmeksizin
seni
teğellerim
)
katletmişim
senin
iyiliğini
ben
iyi felan değilim
(
gelsin
şimdi
kediler
tırmalasınlar
ellerimi - parmakuçlarım(ı)
kanasın
defterime
klavyeme
parmak
izlerim
aksın
her
yere
)
) parmak
izlerimi
yüzünde
kanatmayı
çok
isterdim
... (
4 yorum:
parantezin içine girip okudum bu yazıyı..
neye
benziyor
içeriden
açılıp kapanan
kapılara benziyor. ben olayım o, ben olayım
adını bile
koyamamışsın
kim bilir hangi şehirden
peydahlamışlar
seni
öznem-lenmen için
adıllanman
gerekir
kelimeler
bile
dövmez seni
benim
nefes alan
nefretlerim
var
cismani
olmayan
tek şey
sözcükler(im)
kalsın
Yorum Gönder