tek

"dayan tırnak ile diş ile
 ..
 dayan rüsva etme beni" Ahmed Arif 

tek tek gelin gözünüzü seveyim
yığılmayın bir anda
o kadar dayanıklı değilim
artık

bakmayın ses etmediğime

biraz saygı duyun en azından
ardımdan gelip indirmeyin
karşıma geçin
savunmam için biraz zaman verin

bakın görmüyorsunuz

görmüyorsunuz
ellerim kanıyor
kanıyor gözlerim
çığlığım boyuyor etrafı kıpkırmızıma
bakın tutamıyorum
gövdemi bacaklarımda
bakın asfaltı yaladım ben acıdan
görmüyorsunuz tamam da
can bu yanıyor bunu da mı anlamazsınız

hiç mi tanımıyor biriniz bile
artık
beni?

dayanırdım dayanırdım evet taş gibi
ama doldu sine'm çekemiyorum gayrı
arada zaman bırakın bari
çökeceksiniz madem üzerime..
..güçsüzüm,
nefessizim,
ciğerimden bir versem havayı
beş kere geri alamaz oldum,
adımımı attığımda yeri sallamayı bırak
yanımdan biri geçse
devrilir oldum
bu aralar kırgınım
toparlanamaz oldum
hepinize birden göğüs geremez oldum..

ağlayamaz bile oldummecalsiz kaldım
durdum
yapmayın
bugünlük yeter

rüsva etmeyeyim diye
sıkıyorum dişimi

rüsva etmeyeyim kendimi
yeter..

2 yorum:

Caner dedi ki...

Ahmed Arif'in şiirinden en uygun cevabı kendine alıntılamışsın.

Bunca şeyi yazabilen insan,bilirim,anlattığı kadar kırılgan değildir.
Artık olsa olsa olgundur.

¿NrN? dedi ki...

sadece güç-süzleştim bir an..