dize getirdik ölümü
dört atlısı
ondörtnala
üzerimize geldiler de
gözlerimizi
bir an
bedenimizi
bir milim
çekmedik
taş gibi durduk
taş gibi durgun
gümüşi parladı gece üzerimizde
korkumuzu gömdük
tutunduk
her şeyimizle
elimizle, dilimizle, kalemimizle, şarkımızla, nefsimizle,
tutunduk güneşe, buluta
tutunduk ağaca, yaprağa
tutunduk göğe, denize
tutunduk toğrağa, tohuma
tutunduk sevdamıza
tutunduk kendimize
dimdik durduk
parladı hayat
içerimizde yandı ateş
etrafımızda dolandı hava
ayağımıza değdi su
toprak yeşertti tohumunu
ölümü de yendik
vardık yaşamın kıyısına
bir kez daha!
nrn'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder