bir şiir vardı hatırlar mısın? derdi ki;
'gözlerinden gözlerinden öperim,
bir umudum sende,
anlıyor musun?'*
açılırken sabah alacası pencerelerin ardından
gelip karşıma dikiliveren suretin
hiç eskimeyen o hayalin etrafında rengarenk dağılıyor...
hiçbir umudum kalmadı belki de sende
ama
gözlerinden (hasretle)öperim sevgilim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder