affet

affet! diye bağırıyorum
sesim çarpıyor
rüzgar sesim
ağaçta yapraklar
kıpırdıyor

affet! diye bağırıyorum
dağlarda yankı
-yor sesim
ciğerim yanıyor
nefesim duman
etraf kül

affet! diye bağırıyorum
ay umursamaz
kızıl kızıl bakıyor
ışığı yalıyor sesimi
nefesim yakamoz
deniz de dalga

affet! diye bağırıyorum
af çıkart bana
müebbet fazla

affet! diye bağırıyorum
herşey susuyor
dünya sesim
bir senin kulakların sağır
insaf-sız da değilsin
infaz-cısın da diyemem

nefesim duman
nefesim yakamoz
sesim çözülüyor nefesimde
göğsümün içinden
fırladı fırlayacak kalbim

affet! diye bağırıyorum
gardenyalar
tozuyor
taşıyorlar dileğimi
nefesim çiçek
nefesim açıyor evinin önünde
yaz bitene
dek
affet! beni diye bağırıyorum

karşı ki dağların ardındasın
sen de
o ay gibi*
umarsızsın haklısın
varsın olsun
ne yapalım..
nefesim sus
yutuyor sesimi
uykusuzum yatıyorum...
affet.. beni..

nrn'

*editorial